كنت بحب المدرسة عشان هى فيها.. لو بس غابت يوم واحد.. لازم اروحلها البيت اشوفها وكمان اشرحلها اللى فاتها واديها كتبى تذاكر منها
استمرت علاقتنا ك اخوات وانتيم لمدة سنتين.. كنت دايما انا اللى بعملها كل حاجة.. ومافتكرلهاش مرة واحدة عملت هى حاجة عشانى.. لكن عمرى ما حطيت ف دماغى الموضوع ده.. حبى ليها كان عندى الدنيا وما فيها.. وكان وجودها فى حياتى اكبر هدية
انتمتى كان ليها اخت اصغر.. كنت بعتبرها زى اختى وبحبها برضه قوى.. فى مرة لاقيتها جاية تحكيلى عن انها مرتبطة وفتحت لى قلبها واتكلمت معاية.. والشخص اللى كانت مرتبطة بيه كان معانا ف المدرسة.. وكان يعزنى ويحترمنى قوى
واعتبرنى اخته الكبيرة، لو حصلت اى مشاكل ما بينهم كان يجي يحكيلى عشان انصحه واحلهالهم ع قد ما اقدر
ف مرة لاقيته جى يحكي لى على سر يخصه.. وكان سره صدمة بالنسبة لى.. بس حلفنى انى ماقلش لمخلوق حتى لصاحبته.. وبرغم انه سر قديم فى حياته لكن حابب انى اعرفه وخلاص
وانا استحالة لو حد استأمنى ع سر انه يطلع بره.. لإنها امانة اتحاسب عليها قدام ربنا
بعدها بكام شهر لاقيت صاحبته بتكلمنى ومتضايقة قوى عشان عرفت السر اللى هو كان مخبيه عليها.. وحكيت لى عليه
انا تنحت وسكت معرفتش ارد عليها..
سألتنى هو انتى كنتى عارفة؟ معرفتش ارد عليها عشان كان فيه مية علامة استفهام بتدور ف بالى..
يعنى ايه اللى خلاه يقولها دلوقتى؟ والموضوع اصلا قديم جدا..
طب اقولها انا عارفة ولا اكدب عليها؟ ولو قلت لها هاخسرها عشان هى اخت انتمتى وماكنش المفروض إنى اخبى عليها..
طب لو كدبت عليها، مهو ممكن يوقع بينا ويقولها لا دى عارفة من زمان وبتضحك عليكى
ف الاخر قلت لها الحقيقة انى كنت عارفة.. البنت زعلت منى قوى وتعبت صحيا جدا
اختها بقى اللى هى فى الأصل انتمتى.. لاقيتها بتكلمنى تتخانق معاية وبتقولى انتى السبب فى مرض اختى.. ولو حصلها حاجة عمرى ما هسامحك
طلعت انا الوحشة ف الاخر.. ونسيوا سبب الموضوع الرئيسى اللى هو الولد، وانه هو اللى صاحب السر مش انا.. وان كل غلطتى انى حفظت على سره
مش كدة وبس .. لكن سيحت لى كمان فى المدرسة جامد جدا.. وقالت كلام عنى من اوله لأخره غلط.. كل ده عشان تاخد حق اختها المريضة منى.. وانا ماليش ذنب فى اى حاجة
كانت بجحة لأقصى درجة ومش بيكفيها تتكلم عنى من ورايا.. لا كانت بكل بجاحة تتكلم فى وشى وتقول كلام مايصحش يتقال من غريب عشان يتقال من قريب
ومع ذلك كنت بسكت وعندى يقين تام ان ربنا هياخد لى حقى منها.. وهينصرنى قدام اصحابى
وسبحان الله كل ما كانت تفترى عليا الاقيها تانى يوم تعبانة تعب شكل وفى المستشفى.. وبرغم كدة ماشمتش فيها وكنت بزعل عشانها.. انا عارفة انها زعلانة عشان اختها وخايفة لا يجرالها حاجة.. بس مرضها ده بإيد ربنا ومش انا السبب فيه
ولما اختها خفت شوية جاتلى تعتذر لى وتقولى انا عارفة ان مش انتى السبب فى اللى انا فيه.. اخدتها فى حضنى وقلت لها انا مسمحاكى ومش زعلانة منك ومارضتش اعمل معاها اللى (كانت) انتمتى عملته فيا
طب ليه؟
ليه الطيبة مابقاش ليها تمن؟
ليه الطيب ف الزمن ده مغفل وبياخد على قفاه؟
يا ترى احنا اللى غلط؟
وكلمة طيبة تحولت لساذج!
يا خسارتك يا طيبة ف زمن الغابات
رحاب المليحي